در سال 1800م بود که خطر ظهور و توسعه‌طلبی فرانسه در اروپا و سایر نقاط جهان، لندن را به‌شدت نگران کرد. در این مقطع تاریخی ناپلئون با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران به فکر دوستی با فتحعلی‌شاه افتاد، اما هراس انگلستان از این دوستی باعث ورود فردی به ایران شد که بر رخدادهای تاریخی ایران بسیار اثرگذار بود
